Początki SKO sięgają XVIII wieku. Już wtedy dostrzeżono w tym projekcie wartość edukacyjną i wychowawczą.
Komisja Edukacji Narodowej w 1773 r. zaleciła szkołom „Ćwiczyć dzieci w oszczędności” i uczyć je mądrego dysponowania pieniędzmi. Ideę oszczędzania przez zakładanie SKO realizowały już wtedy kraje Europy Zachodniej – m.in. Niemcy, Belgia, Austria.
Pierwsze Szkolne Kasy Oszczędności powstały w Polsce w okresie międzywojennym.
W 1925 r. po wydaniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej Stanisława Grabskiego o konieczności wpajania uczniom umiejętności oszczędzania za pomocą SKO, ich liczba zaczęła szybko wzrastać. Dyrektorzy szkół za punkt honoru stawiali sobie otworzenie SKO i kształtowanie dobrych nawyków w uczniach.
Prężny rozwój SKO w Polsce przerwała jednak II wojna światowa, ale tuż po niej SKO przeżyły prawdziwy renesans.
Ponad 20 tys. członków i co drugi uczeń z otwartą książeczką oszczędnościową – to imponujące wyniki z lat 50’ i 60’.
Dziś do SKO należy mniejsza ilość uczestników programu, ale jego wartość edukacyjna jest wciąż ogromna.