Żywotność spółdzielczości bankowej wynika z jej idei. W centrum jej funkcjonowania jest bowiem człowiek i jego potrzeby.
Formuła idei spółdzielczej zrodziła się już na początku XIX wieku w Anglii, gdzie tworzyła się nowa klasa robotnicza. Z reguły byli to ciężko pracujący ludzie, dla których wynagrodzenie stanowiło główne źródło utrzymania. Za swoje zarobki nie zawsze byli w stanie zaspokoić swoje potrzeby bytowe czy mieszkaniowe. Tymczasem bankowość komercyjna nie była im dedykowana. Bankierzy rozmawiali, ale z przedsiębiorcami, którzy ze względu na zapotrzebowanie na duży kapitał byli ich głównymi klientami. Drobny interesant, robotnik, nie był właściwym odbiorcą ich usług. Dlatego zrodziła się myśl o zrębach samopomocowej organizacji, która pomagałaby ludziom w rozwiązywaniu ich problemów bytowych. Tak narodziła się spółdzielczość.