Wiele mówimy tu o rozwoju Banku, ludziach związanych z jego historią, ale musimy też mocno zaakcentować to, co dla banków spółdzielczych najistotniejsze – spółdzielczość.
Spółdzielczość bankowa zawsze odgrywała ważną rolę w rozwoju gospodarczym i społecznym regionów. Jest formą organizacji społecznej, której istotą są m.in.: dobrowolne i otwarte członkostwo, demokratyczna kontrola członkowska, ekonomiczne uczestnictwo Członków, autonomia i niezależność, kształcenie, działalność oświatowa, współdziałanie, troska o społeczność lokalną, neutralność polityczna i religijna. Od innych instytucji finansowych odróżnia ją przede wszystkim nadrzędny cel: realizacja celów spółdzielców i zaspokajanie potrzeb finansowych klientów. Tym samym maksymalizacja zysków jest tylko drogą do tego celu, a nie celem samym w sobie. Innymi słowy, jeśli w klasycznym biznesie liczy się pieniądz i zysk, a człowiek jest tam tylko mechanizmem, który wytwarza dobra, to w idei spółdzielczej człowiek jest tym, któremu to wszystko ma służyć.